“Graag schrijf ik een stukje wat maakt dat ik Herbergier Arnhem iedereen zou gunnen”, vertelt Hadass. Haar moeder Bep heeft 4,5 jaar in de eerste Herbergier van Nederland gewoond. “Met heel veel plezier heeft ze alle dagelijkse en bijzondere dingen meegemaakt. Onder de warme begeleiding van alle ‘helpers’, zoals zij ze zelf noemde.”
“Vanaf toen ze hier met open armen werd ontvangen tot en met haar echte laatste levensfase, hebben zowel m’n moeder als wij zoveel hartverwarmends mogen meemaken. Hier in haar nieuwe thuis met haar nieuwe naasten. Daar zijn wij als familie heel dankbaar voor.
Levenskwaliteit op maat
Het raakt mij altijd nog recht in mijn hart als ik terugdenk aan de begeleiders die zo goed mogelijk aan wilden sluiten bij wie m’n moeder echt was, wat voor haar van belang was en waar ze op dat moment behoefte aan had. Het was een continu proces. In elke “fase” werd zoveel mogelijk menselijke levenskwaliteit op haar maat toegepast.
Er zijn zoveel voorbeelden te noemen die hiervan blijk geven. Van heel veel ogenschijnlijk kleine dingetjes - die stiekem toch niet overal zo vanzelfsprekend zijn - tot specifieke, betekenisvolle dingen. Een kleine greep hieruit.
Gezellige boel
Toen mams hier net kwam wonen, lag mijn broer op de ic lag in Amsterdam. Gelijk werd m’n moeder op haar hart werd gedrukt dat “als het voor haar nodig was naar hem toe te gaan, ze het maar hoefde aan te geven en ze meteen samen in de auto zouden stappen”. Maar ook de persoonlijke aandacht en aansluiting bij Mams, die altijd graag veel zelf op haar kamer bezig is geweest met knutselen, handwerken, kleuren, puzzelen en muziek luisteren. En er nog meer van kon genieten als dit samen was.
Dan waren er ook de vele “gewone (t)huiselijke dingen en taferelen”. Wat het ook zo’n warme en veilige woonplek maakt. Elke dag wordt er vers in de open keuken gekookt. De appetijtelijke geuren kwamen je in de woonkamer al tegemoet. Als familie waren we altijd welkom en werden we uitgenodigd om mee te eten. Sowieso konden we als familie en vrienden altijd in- en uitlopen. En waren we altijd welkom om aan te sluiten. Wat het vaak een gezellige levendige boel maakt.
Huisdieren deel van het huishouden
In de beginperiode liep mam nog als een “kievit”. Tijdens de lange 1 op 1 wandelingen deden de goede, persoonlijke gesprekken haar zo goed. En deze wandelingen vonden soms ook buiten werktijd plaats. Bijvoorbeeld toen één van de begeleiders trainde voor een pelgrimstocht en het een win-winsituatie was om samen te wandelen. Even naar het park, genieten op een terrasje, winkelen of naar de zonsopgang kijken op de dijk. De vele kleine en grote uitstapjes in groepjes of individueel waren zo waardevol.
De gezelligheid van de huisdieren - die ook helemaal deel zijn van dit gezamenlijke huishouden - heeft veel glimlachen op Mams en andere bewoners hun gezichten gegeven. Ook het contact met en het zijdelings een beetje deel mogen zijn van Arjens en Nina’s kinderen, gaven een familiaire sfeer. Bijvoorbeeld wanneer de kinderen buiten lekker aan het spelen of op de trampoline aan het springen waren of al dan niet vergezeld met de hond “ff kwamen kletsen”.
Welzijn op nummer 1
Er was oog voor mama als haar iets dwars zat en er ze bleven zoeken naar manieren om het voor haar prettiger te maken. Zeker toen mijn moeders taalverlies groter werd en de verwarring toenam. Het vaak tijdrovende “onderzoek” om erachter te komen wat er aan de hand was en de liefdevolle, empathische uitleg en het flexibel zoeken naar ingangen, aansluitingen en waar nodig en mogelijk “oplossingen” vinden. Waarbij m’n moeder altijd serieus werd genomen en haar welzijn met stip op nummer 1 werd geplaatst.
We hebben in heel veel opzichten altijd het gevoel gehad erg geboft te hebben met specifiek deze Herbergier. De Herbergier waarvan Arjens ouders de grondlegger zijn geweest. Waarbij er vanuit hart en nieren zo’n sterke en krachtige verbondenheid is, met een idealistische visie als uitgangspunt voor de manier van handelen en zorgen. Altijd gevoed vanuit een intrinsieke motivatie die in het bloed van de Herbergier zit om hier stevig voor te staan.
"Arjen en Nina halen met het team alles uit de kast om het zo fijn mogelijk te maken voor je geliefde."
Vertrouwen uit handen geven
Het is een hele stap er zelf niet altijd meer voor je moeder te kunnen zijn en de zorg en het vertrouwen deels uit handen te moeten geven. Daarin is dan zo ontzettend belangrijk het gevoel en de overtuiging te hebben dat, wat er ook gebeurt, je moeder en wij zo volwaardig gezien, gehoord en serieus genomen worden binnen een hele liefdevolle setting. Dat je weet dat je moeder professionele zorg krijgt, vanuit grote menselijke betrokkenheid onder bezielende leiding van Arjen en Nina. En een fantastisch team dat op dezelfde lijn staat en je samen met hun alles uit de kast haalt het zo goed en fijn mogelijk te maken voor je geliefde…
Als ik mijn schrijven zo teruglees, hoor ik een kritische stem in m’n hoofd zeggen: “Het klinkt allemaal wel heel positief en rooskleurig”. Toch kies ik ervoor het zo te laten staan, omdat het echt is hoe ik het ervaar. Deze wetenschap, ervaring, dit hele sterke oprechte gevoel, maakt dat ik iedereen Herbergier Arnhem zou gunnen.”