Jaco en Els van Dasler zijn al vanaf de middelbare school een koppel. Met dementie komen ze voor het eerst in aanraking via Els’ oma, die in een verpleeghuis woont. Op dat moment staan Jaco en Els op het punt een studiekeuze te maken. Na hun studie gaan ze allebei in de zorgsector aan de slag. Dat Jaco en Els op een dag een eigen Herbergier zouden starten, hadden ze niet zich kunnen bedenken. Inmiddels zijn ze 4 jaar zorgondernemer en tekenden ze vorige week met een grote glimlach voor 5 jaar bij. “We hebben geen moment getwijfeld. Dit is de leukste baan ooit.”
Els start na haar studie in de verpleging en werkt vervolgens als verpleegkundige in allerlei functies. In een verpleeghuis voor mensen met dementie wilde zij echter niet werken. “Behalve als ik de zorg kon vormgeven zoals ik zou willen.”
Niet op zoek, toch gevonden
Jaco werkt in het begin van zijn loopbaan als psychomotorisch therapeut met mensen met dementie. Daarin is hij bij onderzoek betrokken naar het effect van beweging op mensen met dementie. Later maakt Jaco de stap naar diverse leidinggevende functies op een verpleegafdeling. “In mijn tijd was het verpleeghuis een medisch bolwerk. Ik heb vanaf het begin gestreden om te kijken naar de totale mens en niet enkel het zorgstuk.” Vervolgens werkt hij als directeur bij diverse zorgorganisaties. Jaco vertelt dat hij in het begin een goed beeld had van de dagelijkse gang van zaken op de werkvloer. “Maar hoe hoger ik kwam, hoe verder ik daarvan af kwam te staan en minder invloed kon uitoefenen op aandacht voor welzijn.”
"Een Herbergier was ons op het lijf geschreven"
Op een gegeven moment is Jaco op zoek naar een andere uitdaging. Kort daarna kruist de Herbergierformule hun pad via Jaco’s oud-studiegenoot Wilma, die in 2013 Herbergier Zoetermeer opent. “We namen er nieuwsgierig een kijkje en vonden het gelijk geweldig. We zagen hoe zorg anders kon en je daadwerkelijk voor een kleine groep mensen het verschil kunt maken”, herinnert Jaco zich.
Tot zijn verbazing is Els - die een fijne baan als verpleegkundig heeft - ook overstag. “Het voelde gelijk goed. Alles is gericht op kwaliteit van leven en om elke dag zo fijn mogelijk te maken voor de bewoners. We hebben er nauwelijks een nacht over te hoeven slapen”, reageert Els. Ze vertelt dat ze nooit zo snel hun woonplaats Soest zou hebben verlaten voor een andere baan. “Maar een Herbergier was ons op het lijf geschreven. We kunnen samen ons ei hierin kwijt en de zorg op onze eigen manier invullen.” 
De opening van Herbergier Hellevoetsluis.
Transformatie op de voet gevolgd
Jaco en Els melden zich aan als Herbergier-ondernemer en doorlopen het selectietraject succesvol. Snel daarna worden ze aan vijf nieuwe Herbergierlocaties voorgesteld. Het klikt direct met Hellevoetsluis. “De plek en gemoedelijke omgeving spraken ons aan.” In 2014 wordt de vervallen boerderij met de grond gelijk gemaakt en start de bouw van Herbergier Hellevoetsluis. “We konden ons er toen geen voorstelling van maken hoe het zou worden.” Ze volgen de transformatie op de voet.
In de tussentijd zijn ze zich druk aan het voorbereiden op de geplande opening. “Sollicitatiegesprekken, bewonerswerving, kennismaken met de huisarts en casemanager dementie. Dankzij de lange verbouwing hadden we alle tijd gehad om een netwerk op te bouwen”, vertelt Jaco. Maar ook het interieur uitzoeken en zelfs de tegels uitkiezen hoorden bij het proces. “Eigenlijk alles wat erbij hoort als je een volwassen leven start, maar dan in het groot”, lacht Els. Tussendoor bezoeken ze diverse Herbergiers om te leren van hun collega-ondernemers.
De vervallen boerderij is nu een warm thuis op een prachtige plek.
Werkzame leven komt samen
In 2016 opent Herbergier Hellevoetsluis de deuren. “Binnen twee weken tijd hadden alle bewoners hun intrek genomen”, blikt Jaco terug. “Op datzelfde moment was onze eigen verhuizing gaande. Dat was een bijzondere tijd.” De start was intensief. “Als je niet slaapt, ben je bezig. Maar we houden het makkelijk vol omdat je er veel moois voor terugkrijgt.”, vertelt Els.
Tijdens het runnen van een Herbergier komen veel aspecten uit hun werkleven samen. Maar uitgeleerd raken ze nooit. Als voorbeeld haalt Jaco het opstellen een liquiditeitsprognose aan. “Voorheen zou ik het iemand gevraagd hebben. Maar het is leuk om zelf achter de knoppen te zitten en zoiets zelf te leren. Alle facetten van een eigen bedrijf komen in een Herbergier langs”, vertelt Jaco.
"We kunnen terug naar het gewone en doen wat goed is voor de bewoners."
Rolverdeling
De samenwerking als partners was nieuw, maar verliep vanaf het begin soepel. “Over de taakverdeling hebben we nooit afspraken hoeven maken. We vullen elkaar juist aan”, aldus Jaco. Els vertelt dat ze in het begin opkeek tegen het ondernemerschap. “Terwijl Jaco dat juist heel leuk vindt.” Zelf is Els zorginhoudelijk verantwoordelijk voor het reilen en zeilen. “Je kan me met het ouderwetse afdelingshoofd vergelijken dat mee zorgt en alles wilt zien, weten en horen. Daarnaast ben ik contactpersoon voor de huisarts, fysiotherapeut en de familiegesprekken.”
Jaco verzorgt alles daaromheen: van de boodschappen en technische klusjes tot de administratie en financiën. De rondleidingen, evaluaties en familiegesprekken doet het echtpaar samen. “Maar dan ieder vanuit zijn expertise.” Roosters maken en boodschappen regelen doet het stel ook zelf. “We kunnen met gemak ons laten ontzorgen, maar dan krijg je het plezier ook niet mee. Het maken van een rooster is bijvoorbeeld niet mijn hobby. Maar het is wel kicken als het weer is gelukt en iedereen blij is.”
Prei uit eigen tuin.
Regisseur van je eigen tijd
Al met al een bruisend leven. Maar hoe behoud je de balans tussen zorgen voor de bewoners en jezelf? “Als ondernemer ben je regisseur”, aldus Jaco. “Je kan je tijd zelf indelen en momenten kiezen om samen op pad te gaan en leuke dingen te ondernemen. Als de kinderen langskomen, zijn we ook echt thuis met hen in onze privéwoning.”
Spijt van hun switch heeft het ondernemerskoppel zeker niet. “Dit voelt niet als werken. Dit is een veelzijdig leven.” Elke dag zien ze waar ze het met hun team voor doen. “We kunnen terug naar het gewone en doen wat goed is voor de bewoner. Mensen krijgen weer lol in hun leven. Dat wij mogen bijdragen aan het waardig afsluiten van hun leven, geeft veel voldoening.”
Nieuwe dingen ontwikkelen
Elk jaar in de Herbergier brengt een andere dynamiek met zich mee. “Je ziet dingen groeien en veranderen. Het eerste jaar zet je alles op om het te laten reilen en zeilen. Daarna volgt de verdieping.”
Die doorontwikkeling is volgens het echtpaar essentieel. “Stilstaan past niet bij ons. Wij vinden het leuk om nieuwe dingen te ontwikkelen. In de Herbergier kan dat volop. Vroeger waren we onderdeel van een grote organisatie en werden ideeën afgeremd door de lange lijnen. Als we hier vandaag een idee bedenken of feedback krijgen, kunnen we er gelijk mee aan de slag. Dat is voor ons de kracht van de Herbergier.”
Net als Jaco en Els benieuwd naar de leukste baan van je leven? Ontdek dan op onze website >> de voordelen van het starten van jouw eigen Herbergier en meld je aan voor onze informatiebijeenkomst.
"Mensen krijgen weer lol in hun leven. Dat geeft ons veel voldoening."