Ab Visser werkt graag in de tuin. Daardoor ziet hij regelmatig een oudere dame langs wandelen. ‘’We lachten en zwaaiden altijd naar elkaar. Zij vaak met de krant in haar hand.’’ Hij heeft geen idee dat de vrolijke dame in Herbergier Olst woont. Totdat hij haar op een zondagochtend met haar dochter treft. Het begin van een mooie vriendschap.

Ab en dochter Francis raken aan de praat en hij maakt kennis met het concept de Herbergier. Het klikt en Ab vraagt of hij samen met haar moeder en zijn vrouw leuke op pad kan gaan. ‘‘De eerste keer vond ik het spannend.’’ Het is namelijk Abs eerste keer in een Herbergier. ‘‘Maar de drempel was direct weg toen we binnenkwamen. We werden geraakt door de gemoedelijke sfeer. De bewoners, het personeel en de vrijwilligers waren zo ontspannen met hun eigen ding bezig.’’

Prachtige momenten

Vanaf dat moment maken Ab en Francis’ moeder 1,5 jaar lang leuke uitstapjes. ‘‘We zijn naar een kunstuitleen geweest, hebben een klooster bezocht, wandelingen gemaakt, landhuizen bezocht, koffie gedronken en getoerd met onze lelijke eend’’, vertelt Ab met een glimlach. ‘‘We hebben genoten. Al die uitjes en gesprekken hebben prachtige momenten opgeleverd.’’

‘‘Kleine dingen leiden al tot gelukkige momenten.’’

Ontroerende momenten waren er ook. Zo stak mevrouw een kaars aan tijdens het bezoekje in het klooster. Op Abs vraag voor wie die bedoeld was, antwoordde ze: ‘‘voor mijzelf’’. Ook tijdens een kop koffie gebeurt er iets ontroerends wanneer Ab en Francis’ moeder tegenover een ouder echtpaar zitten. ‘‘Opeens zei ze vanuit de grond van haar hart: ‘Wat zijn jullie een mooi stel’. Dat raakte mij diep.’’

''We maken al 1,5 jaar leuke uitstapjes.''

Waardevolle mensen

Buiten de uitstapjes om is Ab ook regelmatig in de Herbergier te vinden. Vaak loopt hij ’s avonds even binnen om even met de bewoonster in de woonkamer te zitten. ‘‘Kleine dingen leiden al tot gelukkige momenten.’’ Ondertussen is hij ook bekend met de andere Herbergierbewoners. ‘‘Alle mensen hier zijn zo waardevol en hebben zo veel bagage en levenswijsheid.’’ Ab vertelt dat hij onlangs aan tafel zat met een stel bewoners. ‘‘En als je hoort wat er gezegd wordt, dan zie je dat ze gewoon volop in het leven staan.’’

‘‘Alle mensen hier zijn zo waardevol.’’
 

Ab vindt zijn bezoekjes aan de Herbergier, die hij als zijn buren beschouwd, verrijkend. ‘‘Het is een mooi onderdeel van de samenleving. Ik vind het zo waardevol wat hier gebeurt. Elk contact met de bewoners en het personeel is uniek.’’ Mooi aan de Herbergier vindt hij dat de bewoners hun leven zo veel mogelijk kunnen voortzetten als vroeger, met hun eigen interieur uit hun voormalig huis. ‘‘Mensen voelen zich daardoor echt thuis hier.’’ Ab hoopt nog vele jaren in de Herbergier te komen. ‘‘Het is een grote, prettige familie. Dit is eigenlijk gewoon een utopia.’’