Wie Peter Kraan (51) ziet, denkt dat hij al van jongs af aan in de ouderenzorg werkt. Maar dat is niet helemaal waar. Voor zijn omscholing naar de zorg heeft hij namelijk jarenlang als bloembinder gewerkt. Nu werkt hij al 3 jaar met plezier in Herbergier Doetinchem. ‘‘Ik heb het nog nooit zo goed gehad.’’

Peter is midden 40 wanneer het bedrijf waar hij jarenlang als bloembinder werkt, failliet gaat. Uit een beroepentest blijkt dat de zorg goed bij hem past, waarop hij cursussen volgt. ‘‘Vroeger vond ik werken in de zorg een beetje eng, maar dat je iets voor een ander kan betekenen, heeft mij een duwtje in de rug gegeven.’’

Manusje van alles

Via een toenmalige Herbergiermedewerker krijgt Peter te horen dat zorgondernemers Gerrie en Carla van Herbergier Doetinchem op zoek zijn naar een zorgassistent. ‘‘Zo is het balletje gaan rollen.’’ De sollicitatie verloopt in volle vaart. ‘‘In de ochtend belde ik Gerrie en Carla, ’s middags kwam ik op gesprek en ’s avonds hoorde ik dat het contract rond was’’, vertelt Peter enthousiast. Nu werkt Peter alweer 3 jaar met veel plezier in de Herbergier. Zijn eerste bezoekje aan de Herbergier herinnert hij zich nog goed: ‘‘Wauw, dat je in een prachtig gerenoveerde school mag wonen. Het gemoedelijke karakter sprong direct naar voren.’’

''Je voelt je meteen thuis''

Doordeweeks werkt Peter 20 uur per week in verschillende diensten. Daarbij verricht hij zorg assisterende taken. ‘‘Hebben ze een handje link nodig, een kookdienst of activiteitenbegeleider, dan ben ik er.’’ Hij noemt zich een manusje van alles, een duizendpoot. ‘‘In de ochtend maken we het ontbijt en plannen we de dag. Overdag doen we van alles: veel zingen, gymoefeningen, de krant doornemen, naar de dierentuin of even wandelen in het bos. Tijdens de avonddiensten ondersteun ik de bewoners met het naar bed gaan.’’

Nog nooit zo goed gehad

Peter vertelt dat hij elke dag met plezier naar zijn werk gaat. ‘‘Ik straal zodra ik binnenkom door de reactie van de bewoners.’’ Als man valt hij goed in de groep, die 14 bewoonsters en 3 bewoners telt. ‘‘Ik ben een soort huisvader. De mannen vinden het fijn om van man tot man te praten.’’

''Geen dag is hetzelfde''

In zijn vorige werk als bloembinder en zijn huidige job ziet Peter gelijkenissen. ‘‘Ik beide gevallen ga je met mensen om en wil je het anderen naar de zin maken.’’ Maar naar de detailhandel wil Peter nooit meer terug. ‘‘Ik heb het nog nooit zo goed gehad.’’ Hij vertelt dat de informele en huiselijke sfeer ook doorvloeit in de werksfeer in het team. ‘‘Je voelt je bij Gerrie en Carla meteen thuis. Er wordt naar je inbreng geluisterd en je komt er samen uit.’’ De gevarieerde dagen maken het werk ook leuk. ‘‘Geen gesprek en geen dag verloopt hetzelfde.’’

Ambassadeur

De mooiste herinnering in de Herbergier vindt Peter zijn 50ste verjaardag. ‘‘Ik ben die dag door alle medewerkers en bewoners in het zonnetje gezet.’’ De bewoners geven hem daarbij een zelfgemaakt cadeau: ‘‘Een ambtsketting met alle bewonersfoto’s op de schakels. Dat was hartverwarmend.’’

3 jaar later is Peter nog steeds blij met zijn carrièreswitch. ‘‘Dit werkt geeft voldoening.’’ Hij vertelt dat hij bewoners bij diverse activiteiten probeert te betrekken om hen op die manier te prikkelen. Zo helpen ze mee met koken of tuinieren en wordt er muziek gemaakt. Wanneer Peter wordt bedankt voor het vertellen van zijn enthousiaste verhaal, antwoordt hij: ‘‘Als je met plezier werkt, kun je een ambassadeur zijn.’’

Peter voor een versierde Herbergier met zijn bewonersambtsketting.