Gerrit Onderstal (88) is een goedlachse man. Sinds mei 2018 woont hij in Herbergier Reeuwijk. ‘‘Ik hoop hier oud te worden. Ik ben al oud, maar ik hoop nog veel ouder te worden.’’

Herbergier Reeuwijk vierde in juli dit jaar zijn 3-jarige bestaan. De avond voor het feest bespraken de bewoners daarom hun ervaringen over het wonen in een Herbergier en de plus- en minpunten. Meneer Onderstal trok zich even terug en verwoordde zijn ervaring in een gedicht. ‘‘Ik vind het ontroerend mooi verwoord’’, reageert de medewerker die hij het aanbiedt. Tijdens de BBQ ter ere van het 3-jarig jubileum heeft Gerrit het gedicht aan alle aanwezigen voorgelezen.

Meneer Onderstal heeft tot zijn pensioen een leidinggevende functie in de telecominstallatie. Samen met zijn vrouw geniet hij van een actief leven, totdat hij ontdekt dat hij vergeetachtiger wordt. Samen met zijn vrouw worden de arts en specialist geraadpleegd. De diagnose: geheugenproblemen. ‘‘Dat was niet leuk om te horen, want je geheugen is belangrijk.’’ Toch blijft hij optimistisch. ‘‘Je kunt niet bij de pakken neerzitten en zitten jammeren. Daar heb ik alleen mijzelf mee en dan ben ik een last voor anderen. Je moet ermee leren leven en zover ik het kan beoordelen, is het mij goed gelukt.’’

‘‘Je moet met dementie leren leven’’

Hij vertelt over de diverse vormen van dementie. ‘‘De een heeft het erger dan de ander. Ik kan gelukkig goed communiceren, maar mijn handicap is vergeetachtigheid.’’ Meneer Onderstal heeft zichzelf daarom de gewoonte aangeleerd om belangrijke dingen op te schrijven, zoals afspraken en de woonplaats van zijn kinderen. ‘‘Zo kan ik toch redelijk blijven functioneren. En ik ben blij dat de mensen om mij heen dat ook accepteren.’’

Herkenbaar meubilair

Na de diagnose gaat meneer Onderstal in Arnhem naar een dagbesteding. ‘‘Dat ging allemaal goed, totdat mijn vrouw overleed.’’ Daarop verhuist hij in mei dit jaar naar de Herbergier in Reeuwijk. ‘‘Ik heb mijn leven hier opnieuw vormgegeven en heb het goed naar mijn zin. Ik kan hier met iedereen overweg en heb een prachtige kamer, die ingericht is met de meubels van mijn vrouw en mij. Fijn die herkenbaarheid.’’ Blij is meneer Onderstal ook met de klok uit zijn voormalige woning, die is gerepareerd en nu weer fiers aan de muur hangt in zijn lichte, sfeervol ingerichte appartement.

‘‘Ik wil niet de hele dag als een zoutzak op mijn stoel zitten’’

Nog steeds is meneer Onderstal actief. ‘‘Ik wil niet de hele dag als een zoutzak op mijn stoel zitten.’’ Daarom fietst hij regelmatig een eindje op de duofiets en gaat hij met een medebewoonster naar de bakker en kruidenier. ‘‘Dan til ik de boodschappentas en voel ik mij net weer zo’n ouwe pa’’, lacht hij. Ook geniet hij van puzzelen, het maken van uitstapjes en het helpen bij dagelijkse klusjes in de Herbergier. De bezoekjes van zijn kinderen en kleinkinderen zijn ook plezierig. ‘‘Ik hoop hier oud te worden. En qua gezondheid moet het lukken, want ik voel mij kerngezond.’’