Herbergier Scherpenzeel

Voor Janco en Wilma Blonk was het altijd al een wens om op een dag een kleinschalige woonvoorziening te runnen voor ouderen met geheugenproblemen. In 2018 bezochten zij een informatiemiddag over het Herbergier-ondernemerschap. Het concept sprak hen zo aan dat ze zich meteen aanmeldden voor het selectietraject. In 2019 begon voor hen een nieuw avontuur als zorgondernemers van Herbergier Scherpenzeel. Na een mooie tijd is het zorgkoppel op zoek naar opvolgers om het roer over te nemen.

Janco en Wilma hadden al ruime ervaring in de gezondheids- en ouderenzorg: Janco vanuit het facilitaire werkveld en Wilma als verpleegkundige: ‘We hebben een duidelijke visie over hoe het anders zou kunnen binnen de ouderenzorg. Het feit dat je als zorgondernemers bij de Herbergier inwoont, is van toegevoegde waarde. Daardoor ken je de bewoners, de familieleden/naasten en de medewerkers goed. Je overziet het hele plaatje.' Over het contrast tussen in loondienst zijn en zelf ondernemen hoeft het stel niet lang na te denken: ‘Als zorgondernemers kun je zelf bepalen wat de speerpunten zijn. Uiteraard binnen de kaders van de franchiseformule en de IGJ. Samen met ons team bieden we de bewoners structuur, veiligheid en stabiliteit. Wat wij belangrijk vinden in de zorg, kunnen we ook echt naleven. Bewoners kunnen zo lang mogelijk de eigen regie behouden, waarbij we zoveel mogelijk aansluiten bij hun wensen en behoeften. Daarnaast kun je je eigen stempel zetten op bijvoorbeeld de inrichting van de Herbergier. We hebben het pand als een echt thuis ingericht en een gezellige sfeer gecreëerd. We krijgen van anderen terug dat het hier heel huiselijk aanvoelt. De bewoners en familieleden/naasten ervaren rust.’

Een begrip in de regio

Herbergier Scherpenzeel is gelegen op een bijzondere locatie. Het stel vertelt: ‘Het markante pand is gevestigd in voormalig hotel-restaurant 'de Witte Holevoet' en heeft een bepaalde uitstraling en bekendheid in de regio. Het centrum ligt op 100 meter loopafstand. Naast de zestien appartementen beschikken we over een logeerkamer en een grote tuin op het zuiden. Drie appartementen zijn geschikt voor echtparen. Bewoners zitten en wandelen veel in de tuin. Sommigen van hen tuinieren graag. Ook in de winter gaan we naar buiten. Zo bakken we ieder jaar oliebollen onder de overkapping en eten we die gezamenlijk onder het genot van een glaasje chocolademelk. Regelmatig worden er in de mooie omgeving ritten gemaakt met de duo-fiets. In het dorp komt jong en oud samen en groet iedereen elkaar. Dat geeft een warm gevoel.’

Janco en Wilma vertellen glunderend over hun band met de omgeving: ‘Wij vinden het belangrijk om de lokale ondernemers te steunen. Onze verse producten kopen we onder andere bij de groenteboer, de slager, de kaaswinkel en bij de bakker. Dit wordt zeer gewaardeerd. We hebben goed contact met de lokale kerken, basisscholen (die komen zingen met de feestdagen) en een koor dat één keer in de twee maanden komt optreden voor de bewoners. We hebben een vaste huisarts, waar we een goede samenwerking mee hebben. Hetzelfde geldt voor het contact met de POH-ouderenzorg. We kunnen haar expertise inroepen als er behoefte aan is. We werken samen met Novicare voor een specialist ouderengeneeskunde, een psycholoog en zo nodig een gespecialiseerde logopedist. Verder komen er een kapper en pedicure aan huis.’

Passie en drive

Janco en Wilma vertellen over het nauwe contact met de familieleden/naasten van de bewoners: ‘Wat we vaak terugkrijgen is dat familieleden ervaren dat ze inspraak hebben doordat de lijnen kort zijn. Een paar keer per jaar vinden er evaluatiegesprekken plaats met de contactpersonen. Knelpunten lossen we op en als we waardering terugkrijgen, dan delen we dit uiteraard met ons team. Het is een gezamenlijke inspanning. Als we nieuwe bewoners krijgen, proberen we de familie/naasten vanaf het eerste moment te ontlasten omdat we beseffen hoe intensief het traject is voor de mantelzorgers.’

Wilma geeft een voorbeeld van een bewoonster waarbij de familie dank heeft uitgesproken over het feit dat zij weer een gesprek met hun moeder konden voeren. ‘We hebben onze moeder weer terug’ zeiden ze. Wilma vertelt: ‘Deze dame kwam - zowel mentaal als fysiek - verzwakt in de Herbergier. In overleg met de huisarts hebben we bepaalde medicatie kunnen afbouwen (en zelfs stoppen), omdat zij in de Herbergier profijt had van de nabijheid en de structuur. Hierdoor knapte zij zodanig op dat ze minder vermoeid was, beter ging lopen en minder verward was.’

Janco vervolgt: ‘Bijna alle bewoners overlijden hier uiteindelijk. We streven ernaar dat ook het proces van de laatste zorg zo goed mogelijk verloopt, zodat de familie/naasten er met een fijn gevoel op terug kunnen kijken. Het is voor de medewerkers en voor ons heel waardevol als de familieleden dankbaar zijn voor de tijd die hun naaste in de Herbergier woonde.’

De toekomst

Hoe de toekomst eruitziet voor Janco en Wilma wanneer zij hun Herbergier hebben overgedragen? Wilma is van plan om nog een aantal jaren te werken. Janco gaat het wat rustiger aan doen, want is dan 66 jaar. Hij hoopt nog een dag of twee per week te werken, maar ambieert geen fulltimebaan meer. Het stel kijkt terug op een uitdagende, maar mooie tijd. Nu is het tijd om de leiding over te dragen: ‘Vanzelfsprekend verwachten we bij onze opvolgers een passie voor de doelgroep en voor het Herbergier concept. Voor de toekomstige zorgondernemers is het fijn dat je zo kunt instappen in een mooie bestaande, draaiende locatie en daar een eigen twist aan kunt geven.’

Een eigen Herbergier runnen? Dat kan!

Hebben jij en je levenspartner interesse om in Herbergier Scherpenzeel zeventien mensen met dementie een mooi leven te bieden? Is één van jullie BIG-geregistreerd verpleegkundige, en heeft één van jullie leidinggevende ervaring? 
Dan ontmoeten we jullie graag op één van onze informatiebijeenkomsten of tijdens een online webinar. Meld je aan via: https://www.herbergier.nl/zorgondernemer-worden