Het vooruitzicht op verhuizen naar een verpleeghuis leidt tot verzet en crisisopname van Carola’s vader. ‘‘Machteloos. Voor mijn beide ouders was het heel moeilijk’’, vertelt Carola in een interview aan Alzheimer Nederland. Totdat haar vader zijn intrek neemt in Herbergier Terborg.
Carola’s vader gaat cognitief achteruit, maar blijft veel wandelen. Dat verandert wanneer hij aan zijn versleten heup wordt geopereerd. ‘‘Hij wist daarna niets meer’’, vertelt ze. Het escaleert. Haar vader weigert opname, waardoor er een crisisopname in een verpleeghuis plaatsvindt.
Woede
Een moeilijke periode voor volgt. ‘‘Mijn vader was zo boos.’’ Carola vertelt dat hij de boel kort en klein slaat in het verpleeghuis. Kort daarna overlijdt haar moeder. Wanneer zij het ouderlijk huis opruimt, beseft zij dat zij haar vader uit het verpleeghuis moet halen.
Omslag
Via Carola’s man komt ze in aanraking met Herbergier Terborg, waar de nadruk ligt op welzijn. Kennismakingsgesprekken volgen en haar vader komt op de wachtlijst te staan. ‘‘Tot mijn grote vreugde kwam er snel een plekje vrij.’’
''Zijn lieve, zachte kant komt weer naar boven.''
Langzaam maar zeker ziet Carola haar vader positief veranderen. ‘‘Mijn oude vader kwam weer terug.’’ Nu gaat hij weer naar buiten en mee boodschappen doen. ‘‘Zijn lieve, zachte kant komt weer naar boven. Het is weer de gentleman die de deur voor je openhoudt en je voor laat gaan.’’ Carola vertelt dat elk bezoek aan haar vader bijzonder is en hij het helemaal naar zijn zin heeft.
Oriënteren
Voor wie een warm thuis zoekt voor een familielid, heeft Carola nog het advies om zich goed te oriënteren. ‘‘Verdiep je erin. Dat is best veel werk, maar als ik zie hoe het met mijn vader gaat, dan gun ik iedereen deze vorm van zorg.’’