Acht jaar lang runden Jan en Hester van den Berg de Herbergier in Vlijmen. Nu is het tijd om het stokje door te geven: in april nemen Mariska en Remco Foppen het van ze over. Vanaf 1 april wonen zij samen met hun gezin in de Herbergier en bieden ze de 16 bewoners met dementie een warm thuis. Wat zijn hun plannen, waar kijken ze naar uit en wat wordt de grootste uitdaging?
Het verhaal achter de mens
Al jaren droomt Mariska Foppen (36) van een eigen onderneming in de zorg. Ze is opgeleid in het ziekenhuis en werkte lange tijd als verpleegkundige op de hartafdeling. Tien jaar geleden maakte ze de switch naar de ouderenzorg, en werd daar leidinggevend verpleegkundige en later locatiemanager.
‘Vooraf was ik huiverig, maar al op m’n eerste dag was ik verkocht. Het leukste aan de ouderenzorg vind ik het contact met de mensen. In het ziekenhuis gaat alles snel, en nu had ik ineens de tijd om bewoners écht te leren kennen. Ouderen hebben een heel leven achter zich, ze hebben al zo veel meegemaakt. Ik hou van die verhalen áchter de mens.’
Betekenisvol werk
Haar man Remco Foppen (41) komt uit een heel andere hoek. Hij begon z’n carrière als technicus in de automotive, en was de afgelopen jaren werkzaam als facilitair/ICT coördinator in de retail. ‘Toch miste ik iets. Ik wilde werk doen met meer betekenis, waarmee ik echt iets kon bijdragen aan de samenleving.’
Via een oud-collega maken de twee kennis met de Herbergier-formule. Ze zijn meteen enthousiast, en besluiten zich aan te melden als zorgondernemers. ‘De Herbergier is een heel goed concept, omdat het gevoel van eigenwaarde van de bewoners er altijd voorop staat,’ zegt Mariska. ‘Ondanks je geheugenproblemen ben je hier in de eerste plaats gewoon méns.’ Remco vult aan: ‘Elke Herbergier is een thuis, voor de bewoners én voor de medewerkers. Mensen komen hier meestal niet vrijwillig wonen, de stap om te verhuizen is groot. Des te belangrijker dat de Herbergier als thuis voelt. Eigenlijk is het gewoon een huishouden: een grote familie, maar dan met wat meer gezinsleden.’
Weekendje proefdraaien
Samen met hun drie kinderen – 11, 9 en 2 jaar – verhuist het stel binnenkort naar Vlijmen, om per 1 april de Herbergier te runnen. Onlangs mochten ze een weekend proefdraaien. ‘De eerste avond was nog wat onwennig, maar vanaf dag twee waren we helemaal op ons plek. We werden heel hartelijk ontvangen, door de bewoners maar ook door de familiecommissie en de medewerkers.’ Mariska voegt lachend toe: ‘En de kinderen deden het ook goed bij de bewoners. Vooral onze zoon van 2, die voelde zich gelijk op z’n gemak. We noemen hem nu al de burgemeester van de Herbergier.’
Het hele dorp betrekken
Remco en Mariska hebben ambitieuze plannen in Vlijmen. ‘We willen mensen uit het dorp nóg meer bij de Herbergier betrekken, zodat ze vertrouwd raken met onze bewoners,’ vertelt Remco. ‘We gaan buurtbewoners uitnodigen om langs te komen, een keertje te koken voor de bewoners, of een stukje met ze te gaan wandelen.’
Dit past in een groter doel van Mariska en Remco: meer bewustzijn creëren rond geheugenproblematiek. ‘De komende jaren neemt het aantal mensen met dementie alleen maar toe’, aldus Mariska. ‘Daarom is het belangrijk dat we er als samenleving mee om kunnen gaan. Ik wil zo veel mogelijk mensen aansporen om iets te doen voor de ouderen in onze samenleving. We zijn in Nederland erg gericht op het individu, maar hoe mooi is het om juist iets voor een ander te betekenen?’
Klein beginnen
Dat bewustzijn begint bij hun eigen kinderen, zegt Remco. ‘We willen onze twee oudsten kennis laten maken met dementie, ze uitleggen wat de ziekte is. En ook al hun vriendjes en vriendinnetjes die hier komen spelen, en de kleinkinderen van de bewoners.’ Mariska vertelt trots: ‘Onze oudste dochter moet binnenkort een spreekbeurt geven, ze wil het over dementie doen – kwam ze uit zichzelf mee! Hartstikke goed dat zij de kinderen in haar klas iets gaat leren over geheugenproblematiek. Hoe jonger kinderen kennismaken met deze ziekte, hoe vertrouwder ze ermee raken.’
Hoge lat
Voor Mariska kan het niet snel genoeg 1 april zijn. ‘Voor mij is het echt een droom die uitkomt, ik kan niet wachten om van start te gaan en het gewoon te gaan doén.’ Ook Remco staat te popelen. ‘Ik heb vooral zin om de bewoners goed te leren kennen, en een fijne band op te bouwen met de medewerkers.’
Hun grootste uitdaging? ‘Jan en Hester hebben hier zoiets moois neergezet, we hebben wel iets hoog te houden,’ zegt Mariska. ‘Ons doel is het om het minstens net zo goed te doen als zij.’
Wil je komen werken in Herbergier Vlijmen? Goed nieuws! Mariska en Remco zijn nog hard op zoek naar een verzorgende en een verpleegkundige voor hun Herbergier. Interesse? Mail naar info@vlijmen.herbergier.nl.