Saai was 2020 voor Janco en Wilma Blonk Blonk absoluut niet. Midden in coronatijd openden zij de deuren van Herbergier Scherpenzeel. Het stel kent niet anders dan werken met desinfectiemiddelen, afstand bewaken en bezoekersregelingen. Ondanks alle preventieve maatregelen sloop het coronavirus afgelopen oktober binnen. Collega-Herbergiers uit het land sprongen ze bij met mankracht en praktische hulp. “Het gevoel dat die support ons gaf, is met geen pen te beschrijven”, aldus Janco en Wilma.
Met vertraagde meubelleveringen, werklieden die de laatste hand aan het gerenoveerde pand legden en aangepaste verhuisschema’s voor de bewoners was het al een bijzondere periode om te starten. “In de zomerperiode was er gelukkig meer ontspanning, maar we hielden het gevaar voor een mogelijke uitbraak altijd in ons achterhoofd.”
In juni openden Janco en Wilma de deuren van hun karakteristieke Herbergier in het centrum van Scherpenzeel.
Atypische klachten
Medio oktober krijgen de ondernemers het bericht dat een medewerker positief getest is op corona. “Maar zij was 48 uur daarvoor niet in de Herbergier geweest. Toen realiseerden wij dat zij het mogelijk in de Herbergier had opgelopen.” De testen bij de bewoners worden direct uitgerold. “We gingen 5 bewoners testen die, op dat moment, atypische klachten vertoonden. De eerste vijf bewoners waren gelijk positief. Het voelde verschrikkelijk om familie het slechte nieuws te moeten mededelen. Je voelt je verantwoordelijk en vraagt je af hoe het toch binnen kon komen.” Wilma vertelt dat de atypische klachten bij de bewoners het virus extra verraderlijk maken. “Denk aan steeds slapen overdag, anders dan gebruikelijk. Na deze 5 bewoners zijn alle bewoners door de GGD getest.”
Al snel blijken in totaal 10 bewoners het virus onder de leden te hebben en vallen 5 medewerkers uit. Zelf raken Janco en Wilma om de beurt ook besmet en zitten ze in hun ondernemerswoning in isolatie. “Dat was een zware week. We wilden aan de slag, maar waren zelf bekaf en konden alleen op afstand sturen.” Ondanks de tegenslagen zette het stel vanaf het begin een mentale knop om. “Je gaat ervoor en doet er alles aan om besmette bewoners zo goed mogelijk te verplegen en te zorgen dat de onbesmette bewoners negatief blijven.”
Hulptroepen
In overleg met de huisarts en GGD is Herbergier Scherpenzeel tijdens de uitbraak op slot. Alle bewoners gaan op hun kamer in isolatie. Gezonde en besmette bewoners worden met man en macht uit elkaar gehouden om verdere verspreiding te voorkomen. In het hele huis staan prullenbakken en tafels met schorten, handschoenen en mondkapjes die continu gewisseld worden tijdens de verzorging van zieke bewoners. Vanwege de tijdelijke bezoekersstop, wordt er zoveel mogelijk contact gehouden via videobellen en het versturen van foto’s.
Om de druk op het team te verlichten, schakelen Janco en Wilma de hulp in van collega-Herbergiers. “Karin en Wouter van Herbergier Steenwijkerwold stelden gelijk voor om personeel uit te lenen. De medewerkers reden anderhalf uur naar Scherpenzeel, draaiden een avonddienst, sliepen bij ons in de Herbergier en draaiden de volgende dag een dagdienst. Wanneer zij naar huis gingen, kwamen de volgende hulptroepen”, vertelt Wilma. In die twee piekweken waren er daardoor tien diensten lang extra handen aanwezig. “Dat ontlastte de medewerkers die zich al extra moesten inzetten. We zijn zeer dankbaar voor die hulp.”
Steunbetuigingen en maaltijden
Daarnaast zetten Matthijs en Nanja, ondernemers van Herbergier Piershil hun netwerk in om te koken voor de bewoners en medewerkers van Herbergier Scherpenzeel. “Margriet en Peter van Herbergier Oostvoorne zijn met hun camper naar ons toe gereden om poffertjes te bakken. We kregen maaltijden van Herbergier Hellevoetsluis, Piershil, Schoonhoven, Etten-Leur en Oudenbosch. Die aandacht en hulp van iedereen was geweldig. Met geen pen te beschrijven.”
Ook van de lokale kaasboer, de Primera, buurtbewoners en familie kreeg de Herbergier steunbetuigingen. “Van kaartjes en bloemen tot chocolaatjes voor de bewoners. Iedereen was begripvol.”
Up and running
Inmiddels zijn Janco en Wilma, de bewoners en medewerkers hersteld. Eén kwetsbare bewoner is overleden.
De Herbergier Scherpenzeel is weer up and running. Janco en Wilma kijken terug op een intense, maar leerzame periode. “Het was een zware tijd, maar iedereen heeft zijn schouders eronder gezet. We zijn dankbaar voor de ondersteuning van collega-Herbergiers en de 200 procent inzet die ons team heeft geleverd. Daardoor zijn we extra nader tot elkaar gekomen.”