Wat is jouw meest bijzondere ervaring met de Herbergier? Een vraag die wij graag aan iedereen in en rond de Herbergier stellen. Daar komen vaak ontroerend mooie reacties uit. Zo ook van José Betjes. Haar vader had Lewy Body Dementie, haar moeder Alzheimer. “Wat wilde mijn vader graag een plekje voor hen beide in de in aanbouw zijnde Herbergier Assendelft. Als veilige haven in roerige tijd.”
José vertelt dat haar vader dit helaas niet heeft meegemaakt. “Maar mijn moeder kreeg een plekje. Helaas is zij in 2017 overleden, maar wat heeft zij een prachtige tijd gehad bij zorgondernemers Fred en Margret en alle medewerkers. Tot op het laatste moment en zelfs daarna”, vertelt José.
Lees hieronder haar gedicht als ode aan haar moeder.
Gedicht
Jouw thuis van de laatste jaren
Gevuld met liefde en met zorg
Iedereen in zijn of haar eigen waarde
Hulp wanneer het nodig was
Maar verder lekker je eigen weg
Wandelen over de Veenpolderdijk
Lekker in je eentje
‘Die anderen lopen allemaal zo langzaam’
En zelf slof je door het leven
Af en toe een was opvouwen
En piepers schillen?
Nee, dat mag ik niet van de dokter
(Al weet die arme man van niets)
Je eigen kamer, eigen meubels
Het soppen en poetsen
Hoef jij gelukkig niet te doen
Jij hebt respect voor iedereen
Verzorging, vrijwilliger of wat dan ook
De laatste jaren altijd blij en tevreden
Geen gemopper, geen gezeur
Je eigen plek tussen de rest
Het eten is hier heel erg goed
Jij hebt veel slechter meegemaakt
Wat was jij blij en tevreden in de Herbergier
Jij hebt zo genoten van de aandacht
Van de liefde die jij kreeg
Zij hielden ook van jou
Door de liefde die jij gaf!