60 kinderen geven bewoners Herbergier een dag ‘met een Gouden Randje’
Op woensdagochtend 6 juli was het natuurgebied rondom Herbergier de Maashorst het sprookjesachtige decor voor wandeltheater De Schat van Nabbegat. De bewoners van Herbergier De Maashorst beleefden de feeërieke scenes die werden gebracht door 60 leerlingen van Basisschool De Wizzert onder leiding van dramadocent Kristien Sonnevijlle. Het concept is van Mike Hezemans, medewerker van Herbergier de Maashorst en José van de Coolwijk van De Bakkerij Kunstprojecten uit Druten.
Mike Hezemans zoekt altijd nieuwe en aansprekende activiteiten voor de bewoners en liet zich dit keer inspireren door locatietheater en een ingrijpende historische gebeurtenis; De cycloon die in 1925 over onder andere het dorp Zeeland raasde.
‘De Schat van Nabbegat’ is een eigentijdse vertelling op een begrijpelijke manier gebracht ‘, aldus Mike. ‘Ik wilde onze bewoners een aansprekend en theatraal verhaal in het mooie buitengebied aanbieden en vond een sprookje dat ik bewerkte tot een vertelling.’ Mike, José en de zorgondernemers Judith & Cas van der Sande, werkten het idee verder uit.
De leerlingen van Basisschool De Wizzert en de bewoners werkten enthousiast samen aan de voorbereidingen. De bewoners schilderden de vogels die als decor in het bos werden opgehangen, en ze gingen op bezoek bij de kinderen op school. Michie van Maarschalkerweerd, ook een medewerker van de Herbergier, verzorgde een les over fysieke en mentale veranderingen bij oudere mensen.
Dramadocente Kristien Sonnevijlle stimuleerde de leerlingen tijdens de dramalessen om creatief te denken en, anders dan met woorden, uitdrukking te geven aan de inhoud van het sprookje. En met groot succes; De leerlingen en docent Kristien zorgden voor prachtige taferelen en schouwspellen in het zonovergoten groene bos. De kinderen straalden in hun rollen en verwonderden de toeschouwers.
De wandelvertelling bestond uit vijf levendige scenes die werden ondersteund door live muziek van 2 cellisten, een harpiste en een professionele danseres – Marijn van der Sande. In twee groepen wandelden de bewoners, familie, buurtbewoners, en verzorgenden door de natuur en beleefden intens de dan weer ingetogen en dan weer uitbundige scenes.
Na afloop was er voor iedereen als herinnering een mooie uit hout gesneden vogel, een lekkere lunch en een verfrissend ijsje, uit de ijscocar van de zoon van één van de bewoners. Het werd voor iedereen een dag met een Gouden Randje!